Sticker ‘Fap the system’ / staatsschuld als fictie

In Afrika, Rusland, Azië, Egypte en Brazilië strijden ongewapende burgers tegen corrupte en autoritaire regimes.

Bij alle protesten verschijnen maskers van comic ‘V for Vendetta’, wiens logo inmiddels zowel door de hackers van Anonymous als klokkenluider-platform Wikileaks definitief lijkt gekaapt.

‘Wikileaks‘

In Turkije leest men Orwells ’1984′ op straat en in Kenia schoppen woedende demonstranten een reusachtig bebloed namaak-varken richting het parlementsgebouw als protest tegen de ‘Mpigs’ – zwijnen in de volksvertegenwoordiging. Met een geamuseerde glimlach bezien militaire bewakers het schouwspel.

“We hebben genoeg van de dictatuur van de democratie”, vat een demonstrant het op onnavolgbaar Orwelliaanse wijze samen.

Nederland & de Europese plundering
Zeker sinds de moord op – volgens Theo van Gogh de eerste, échte naoorlogse oppositieleider – Pim Fortuyn is in Nederland juist een tegengestelde trend waarneembaar, die echter door steeds minder mensen lijkt te worden gesteund.

Enerzijds zuigen overheid en aanverwante sectoren steeds meer merg uit de botten van de samenleving, anderzijds menen diezelfde quislings dat ‘Europees belang’ voldoende argument is om de plundering mee te rechtvaardigen.

Tegelijkertijd verdienen duizenden EU-ambtenaren meer dan onze ‘premier’, houdt het Europees noodfonds ESM als gevolg van afspraken over bankensteun minder geld over voor leningen aan crisislanden, verdween een miljard euro EU-steun voor Egypte ‘in een zwart gat’ en wil het Europese Hof van Justitie dat alle 100.000 mensen met zonnepanelen op hun huis btw betalen.

‘EU-bureaucraat‘?

Sinistere bureaucraten (of: ‘Eurocraten’) rond de Europese Commissie gebruiken hun snollen in nationale parlementen en op continentaal niveau steeds effectiever om hun democratuur te verstevigen.

Zo worden de “volksvertegenwoordigers” in het Europarlement vaker ingezet als ‘zweep’ om bijvoorbeeld premier Rutte en zijn ruggengraatloze stal in ‘t gareel te meppen, ook al behoeft dat tamelijk weinig machtsvertoon.

Über-pooier Bram van Ojik (GroenLinks) bepleit zelfs een nieuw Europees verdrag ‘om besluitvorming democratischer maken en de Europese Unie beter in staat stellen om de macht van multinationals en financiële markten te beteugelen.”

Hij vindt dat politici “het zich niet kunnen veroorloven om in een nationale reflex te schieten in een tijd waarin mensen, geld, goederen en informatie zich steeds makkelijker over de wereld verplaatsen en waarin grenzen steeds minder bescherming bieden tegen vervuiling en conflicten. Meer dan ooit staan politici voor de taak om de globalisering in goede banen te leiden.”

Van Ojik wil een referendum erover, waarmee hij de valse indruk wekt dat de EU-aanwezigheid hier te lande op dit moment legaal is.

Hiermee negeert hij het referendum uit 2005 toen de bevolking met 61,6 % stemde tegen een verdere verbreding en verdieping van de Unie, die er ruim twee jaar later toch kwam met het Verdrag van Lissabon. Volgens voormalig Frans president Valéry Giscard d’Estaing waren aanpassingen uit de tekst waartegen de bevolking dus kort eerder massaal stemde slechts ‘cosmetisch‘.

democratie: de basis
Als de wil van bijna twee derde van de bevolking straffeloos genegeerd kan worden door onze ‘volksvertegenwoordiging’ snapt zelfs een kind dat er van democratie geen sprake meer is.

Enerzijds is dat triest, omdat de leiders van de staatsgreep redelijk stevig in het zadel lijken te zitten en mede daardoor economie en werkgelegenheid zwaar lijden.

Anderzijds gloort juist hoop aan de horizon want in elk geval sinds het Verdrag van Lissabon (2007 / 2009) hoeft de bevolking zich niet meer gebonden te voelen aan allerlei verdragen en financiële verplichtingen die er – zogenaamd – uit voortvloeien. Het is een mind-game. Een fictie, zoals die waar Étienne de La Boétie over schreef en die wereldwijd miljoenen heeft begeesterd.

Dus al die “schulden” die dat Haagse schorriemorrie in onze naam maakt zullen wellicht al op korte termijn tot het verleden behoren, tot de collectieve fictie van wat corrupte bureaucraten, bankiers en politici tezamen.

De gehele (semi)collectieve sector wordt beheerst door parasitaire structuren, zelfs de zorg steelt ruimhartig mee!

Nederlandse consumenten betalen jaarlijks enkele honderden euro’s te veel aan zorgpremie, parkeerwachters te Hilversum werken inmiddels via een ‘quota-systeem’, accijnsverhogingen kosten meer dan ze opbrengen, het regeringsvliegtuig vliegt vaker leeg dan vol, bezuinigingen maken tbs’ers rijk, justitie verspilt miljoenen, onterechte verkeersboetes verdwijnen in de doofpotten van het “Openbaar” Ministerie (Kafka had het niet kunnen bedenken zelfs), steden bezwijken financieel onder hun wanbeleid en verliezen jaarlijks zo’n 350 miljoen euro aan het vastgoed waar ze recepties en feesten voor zichzelf organiseren.

sticker take red pill and stay in Wonderland

‘manipulatie‘

Onderwijl zijn duizenden ambtenaren al geruime tijd ‘boventallig‘ (maar nog fulltime in dienst), blijken officiële cijfers van het CBS systematisch onbetrouwbaar – doch nuttig als optimistisch voorwendsel voor belastingverhogingen, de honden) en blijkt uit sommige berekeningen dat sinds 1980 door de overheid zo’n 100 miljard euro over de balk is gesmeten bij kostenoverschrijdingen en uitstel van grote infrastructurele projecten. En dan zijn corruptie en andere succesverhalen als de (multiculturele) verzorgingsstaat nog niet eens inbegrepen!

Maar, wees dus gerust mensen, neem de rode pil en Fap the system!!! It’s a fraud, nothing more.

Gerelateerd:

‘Officiële leugens en de Orwelliaanse staat‘

‘De verzorgingsstaat: slow-motion Auschwitz 2.0‘

‘BV Nederland: onheilspellende cracks in the ice’